Roll Over Boy!
5 Dec 09
วันนี้วันพ่อนะลูก วันพ่อปีแรกของพ่อนัทและวันพ่อปีแรกของลูก ลูกก็ดันไม่ค่อยสบายเลยงอแง พ่อเหนื่อยมากนะโดยเฉพาะตอนกลางคืน พ่อเลี้ยงณิกษ์เองทั้งคืนแม่ไม่ได้ช่วยเลย ตั้งแต่ณิกษ์เกิดทุกครั้งที่ลูกหิวนมตอนกลางคืนพ่อเป็นคนป้อน ลูกร้องตอนไหนพ่อก็จะไปอุ้ม กล่อมให้ลูกหลับ แม่เห็นพ่อนั่งหลับตาไปอุ้มลูกไป เห็นแล้วก็ทั้งปลื้มทั้งสงสาร ลูกโชคดีมากเลยนะที่มีพ่อที่รักลูกขนาดนี้ ช่วยเลี้ยง ทำสารพัดมากกว่าพ่อคนอื่นๆหลายเท่า แต่ลูกก็แสดงออกอย่างชัดเจนว่าลูกรักพ่อนะ พ่อเค้าก็ปลื้มไม่ใช่น้อยนะ แม่ลืมอัพเดทไปว่าณิกษ์เริ่มพลิกคว่ำเองได้แล้วนะตอนลูกสี่เดือน วันแรกที่ลูกทำได้น่าจะเป็นวันที่ 26 พฤศจิกายนจ้ะ แม่ตลกลูกมากเลย ลูกพยายามมากที่จะคว่ำไปทางขวา ทำเท่าไหร่ก็ไม่ไป แม่ก็ลุ้นเอ้า อึ๊บ อึ๊บ ลูกก้ทำไปเบ่งไป อิ้อ อื้อ จนในที่สุดลูกก็ทำสำเร็จ แต่ทีนี้กลับเอาแขนตัวเองออกมาไม่ได้ ร้องเลยค่ะ ใช้เวลาอีกประมาณสองวันกว่าลูกจะพลิกคว่ำได้อย่างคล่องแคล่ว พอทำได้เก่งแล้วคราวนี้วางนอนบนเบาะปุ๊บคว่ำปั๊บเลย แม่แสนจะปลื้มที่เห็นพัฒนาการของลูก เออ ลืมอีกละ ลูกอยู่ที่แม่ฮ่องสอนนะเนี่ย แม่หอบลูกมาเลี้ยงที่นี่เพราะแม่ได้ทำหนังเรื่อง Largo Winch 2 ถ่ายที่แม่ฮ่องสอน เชียงดาว เชียงใหม่และกรุงเทพ เราสามคนพ่อแม่ลูกหอบข้าวของมากมายบินจากกรุงเทพมาอยู่ที่โรงแรมอิมพีเรียลธารา เอาห้องของโรงแรมเป็นบ้าน แม่จ้างพี่เลี้ยงคนนึงไว้คอยเป็นลูกมือช่วยพ่อเค้าตอนกลางวันชื่อพี่มอน พี่มอนเป็นสาวพม่าน่าตาน่ารักเชียว อุ้มลูกก็ไม่ค่อยถนัด อุ้มลูกแรกๆลูกก็ไม่ชอบ กว่าจะปรับตัวหากันได้ใช้เวลาเป็นอาทิตย์ ณิกษ์ก็เยอะไง นี่ก็ไม่ชอบ นั่นก็ไม่ถูกใจ พี่เค้าก็ลนเลย วันนึงแม่บังเอิญเดินออกมาจากออฟฟิศ ได้ยินเสียงลูกร้องดังมาก ร้องแบบจะเป็นจะตาย แม่ก็เลยรีบวิ่งไปเห็นพี่มอนทำหน้าจะร้องไห้อุ้มลูกอยู่ แม่เอาลูกมาอุ้มลูกก็ไม่หยุด อาการแบบนี้แม่เรียกว่าร้องงี่เง่า เวลาโกรธหรือไม่ได้ดั่งใจลูกจะร้องแบบนี้ ขอบอกว่าน่าเกลียดและน่ากลัวมาก ร้องซะจนคนคงคิดว่าแม่คงเอามีดไปแทงลูก แต่แล้วเราก็มีซุปเปอร์แมนมาช่วย พ่อวิ่งมารับลูกไปอุ้ม รับไปปุ๊บลูกหยุดร้องเลย เป็นไงล่ะ แม่ก็งอนเลยไง ตั้งแต่แม่กลับไปทำงานแล้วให้พ่อเลี้ยงลูกนะ ลูกก็เริ่มรักแม่น้อยลง และรักพ่อติดพ่อมากขึ้นทุกวัน แม่น้อยใจนะที่ณิกษ์ลืมแม่ไปง่ายๆอย่างนั้น แต่พ่อก็คอยปลอบใจแม่ตลอดว่าไม่จริงหรอก ณิกษ์รักแม่ อันนี้ก็ไม่มีใครพิสูจน์ได้เนอะว่าลูกคิดยังไง เลี้ยงลูกมาก็สี่เดือนแล้ว บอกตรงๆ บางครั้งแม่ก็ไม่รู้ว่าลูกต้องการอะไร ร้องไห้ทำไม มันยากมากเลยนะ เลี้ยงณิกษ์เนี่ย แม่ร้องไห้บ่อยมากไม่เชื่อถามพ่อดู ลูกร้องแม่ก็ร้อง ไม่รู้จะทำไงเลยร้องไห้ซะ เมื่อไหร่น้อณิกษ์จะเลิกงี่เง่า ฮู้กะลุกประคำที่ส่งมาจากกรุงเทพฯจะช่วยได้มั้ย โปรดติดตามตอนต่อไปคร้าบ
